 Byron Bay in Australië, dat was de prachtige plek waar ik 17 jaar geleden leerde surfen. Als je dit leest zie je mij in gedachten natuurlijk zeer gecontroleerd en supercool op een surfboard staan. Toch? Als dat zo is... bedankt voor het mooie beeld en het vertrouwen in mijn surfkwaliteiten. :) De werkelijkheid? Ik was doodsbenauwd! Hoe moest ik in godsnaam die plank onder controle houden terwijl de golven genadeloos op me inbeukten. Ik had nog met geen één teen op het board gestaan toen ik al minstens tien keer helemaal koppie onder was gegaan... Mijn mond zat vol met zout en mijn haren vol met zand. Er ging dus wel even wat vooraf aan dat ultieme geluksgevoel.... Wat het uiteindelijk, na hard ploeteren en diep gaan, wel werd. En toen ik daar uiteindelijk gedragen en voortgeduwd werd door die machtige en krachtige auqablauwe golf, met de stralende zon boven mijn hoofd. Toen wist ik waarvoor ik zo diep was gegaan...Het was het, achteraf, meer dan waard! De geschiedenis, de wetenschap en onze eigen levenservaringen laten ons zien dat we op een golfbeweging door het leven en de geschiedenis worden verplaatst. Dat is altijd al zo geweest en zal ook altijd zo zijn. Of je het nu leuk vindt of niet… het leven bestaat uit ups en downs. Sterker nog, zonder ups en downs is er geen leven. Iedereen die ooit in spannende afwachting naar de dunne lijn op een hartslagmonitor heeft gekeken, weet wat ik bedoel. De manier waarop je deze continue golfbeweging ervaart, hangt af van de mate waarin je denkbeeldig hebt leren surfen op de golven. Als je het weleens in het echt hebt geprobeerd, dan weet je dat je alleen kunt leren surfen als je bereid bent kopje onder te gaan. Ook bergbeklimmers kennen het principe. De top van de berg voelt pas echt als een overwinning als je op eigen kracht vanuit het diepe dal bent gekomen. Hoe dieper het dal, hoe hoger de top. Zo is het ook in het leven. De downs horen erbij en heb je nodig om de urgentie en de kracht te creëren om de top te bereiken. In de meeste gevallen bepaalt die golfbeweging, ook wel ‘het leven’ genoemd, of je kopje onder gaat of niet. Meestal kun je daar weinig tegen doen. Net zoals een surfer de golven niet kan creëren of tegenhouden. Het is dus niet de vraag hoe je de dalen kunt voorkomen, maar hoe je ze ten volle kunt aannemen en respecteren om ze daarna te kunnen benutten. Dat geldt niet alleen voor ons persoonlijk leven in het hier en nu. Dit principe is ook te zien in de evolutie. Charles Darwin benoemde het treffend: ‘It is not the strongest of species that survive, nor the most intelligent. It is the one that is most adaptable to change.’ Ook in de wereldgeschiedenis en de economie zien we de golfbeweging terug. Kijkend naar de conjunctuur en de natuurlijke in- en uitademing van processen, is het diepste punt van het dal, meestal ook precies het punt waarop iets nieuws wordt geboren. De eerste lentebloemen na een koude donkere winter. Een nieuw wereldbeeld, de start van een nieuw tijdperk. Een tijdperk waarin we, als we later terugkijken, precies creëerden en kregen wat we nodig hadden. Hoe zit het met de tijd waarin we nu leven? De crisis die in 2008 begon, is nog steeds gaande. Wat dat betreft zitten we met z’n allen dus al een aardige tijd in een dal. Absoluut niet leuk als je er iedere dag de negatieve gevolgen van ervaart. Maar… hoe kijken we over 50 jaar terug op deze periode? Hoe gaat het de geschiedenisboeken in? Ik vermoed dat wij nu in een memorabele tijd leven, omdat we samen op een groot keerpunt staan. En daarmee dus ook aan het begin van zo’n nieuw tijdperk. Een nieuw hoogtepunt. Maar voordat ik daar op inga, zou ik eerst eens naar de passage over de huidige tijd in dat geschiedenisboek anno 2065 willen gaan: ‘De mensen die werden geboren vanaf de jaren 60 tot ongeveer de jaren 90 van de 20e eeuw zijn opgevoed en opgegroeid in een tijd van overwegend economische groei, met de focus op prestaties, ambities en materie. Een tijd waarin de welvaart toenam en carrière maken voor velen een levensdoel was geworden. Maar ook een tijd waarin woorden als ‘workaholic’ en ‘burn-out’ een plekje kregen in de Dikke van Dale. Wat velen van hen wel wisten, maar niet zelf hadden ervaren, is dat deze periode van hard werken en de focus op materie, voortkwam vanuit het diepe dal dat hun ouders of grootouders hadden meegemaakt. Dit dal was de tweede wereld oorlog, die Nederland en de rest van de wereld in haar greep hield van ca. 1940 tot 1945. Een tijd van extreme schaarste, met het eten ‘op de bon’, huizen die werden vernietigd door bombardementen en auto’s en fietsen die, als je pech had, werden gevorderd door de Duitsers. Een oorlog die wereldwijd meer dan 72 miljoen dodelijke slachtoffers maakte. Hiermee werd deze periode tot één van de meest ingrijpende dieptepunten in de geschiedenis. Toen de oorlog voorbij was, ontstond er, met het diepe dal van de oorlog nog vers in het hart en het geheugen, een collectieve bevrijdende creatiekracht. De wederopbouw. Niet alleen van de huizen en de gebouwen die verloren waren gegaan. Maar ook de wederopbouw van het leven, het vertrouwen, de hoop en de ambitie, met een plek voor iedereen die vrijheid zocht en bereid was mee te bouwen aan Nederland. Deze collectieve kracht zorgde ervoor dat Nederland binnen 50 jaar weer uitgroeide tot een economisch sterk land, waar leven in vrijheid, hard werken en succes een groot goed waren geworden. En niet zonder resultaat. De welvaart nam toe en de schaarste maakte plaats voor overvloed. Maar… de reden waarom de oorlogsgeneratie hard was gaan werken en bouwen, was allang niet meer de reden van de nieuwe generatie. De echte urgentie was verdwenen. Ze werkten allang niet meer aan de wederopbouw van Nederland en het was ook allang geen kwestie meer van leven of dood. Steeds meer werd de prestatiedrang en het harde werken losgekoppeld van de collectieve overleving en verbonden met het individuele gewin, vaak om het ego te ‘boosten’ en ten koste van het grotere geheel. De hippies, een beweging van vrijgevochten pioniers in de jaren 60, zagen dit aankomen en gaven destijds een veelbesproken en bezongen tegengeluid. Het mocht niet baten. Het kapitalisme en materialisme vierden hoogtij. Dit zorgde enerzijds voor een krachtige economische groei en prachtige innovaties die o.a. leidden tot het digitale tijdperk. Maar er was ook die andere kant. De kant waar de hippies al voor hadden gewaarschuwd. Er was geen sprake meer van een tekort, maar van een ‘te veel’ In die materialistische ego gedreven maatschappij, konden de auto’s niet snel genoeg, de werkweken niet lang genoeg, de kinderen niet slim genoeg, de huizen niet groot genoeg, de koelkasten niet vol genoeg en de hypotheken niet hoog genoeg zijn. Hoe mooi het aan de buitenkant misschien ook leek… De energiebronnen die de aarde bood, raakten uitgeput doordat er teveel werd verbruikt in korte tijd. Welvaartsziekten wonnen snel terrein door de gevolgen van een overmaat aan ongezonde voeding en stress. Kinderen kregen al heel jong medicatie om aan ‘de norm’ te kunnen voldoen. Steeds meer carrièretijgers werden een slaaf van hun eigen agenda en prestatiedrang. Er kwamen steeds meer mensen die ogenschijnlijk alles hadden: een mooie baan, een knappe partner, slimme kinderen, een snelle auto en een groot huis… maar die niet echt gelukkig (meer) waren. Het overvoeden van de buik en het ego, betekende voor velen uiteindelijk de ondervoeding van het hart en de ziel. En toen sloeg als een laatste genadeklap de financiële crisis van 2008 in als een bom. Een crisis die begon in de Verenigde Staten en ook wel de bankencrisis of kredietcrisis werd genoemd. Geld lenen, wat tot dan toe redelijk makkelijk was geweest, werd aan banden gelegd en de huizenmarkt stortte in. Ook bedrijven ervaarden de gevolgen van de crisis en de werkeloosheid in Nederland steeg van 3,7% begin 2008 naar 8,5% in 2016. Een groot aantal Nederlanders voelde zich gevangen door een tophypotheek in hun veel te dure huis dat ondertussen ‘onder water’ stond… Niet omdat de dijken doorbraken… Maar omdat alles wat rond 2007 nog waardevast of zelfs een goede investering leek, een illusie was gebleken. Een illusie die de bovengemiddelde Nederlander veel geld koste. Heel veel geld. De klok sloeg, net als voor Assepoester, 12 uur en de prachtige koets werd ineens weer een doodnormale pompoen. De betovering van de welvaart en overvloed, bleek definitief uitgewerkt, zowel financieel als emotioneel. Een nieuw tijdperk werd ingeluid……’ Benieuwd hoe de geschiedschrijving vanaf hier verder gaat? Dat hebben wij voor een belangrijk deel zelf in de hand. Daarom staat ons vandaag, net als na de tweede wereld oorlog, een grote collectieve klus te wachten. Hoe gaan we om met dit dal. Verzuipen we erin, of leren we surfen? Waar onze ouders of grootouders fysiek en mentaal leden onder de schaarste, ervaren wij nu de fysieke, mentale en financiële gevolgen van overmaat. Het is dus niet voor niets dat er een nieuwe beweging op gang komt. Je kunt er niet meer omheen. 70 jaar geleden werd de generatie voor ons bevrijd uit de handen van de Nazi’s. Nu is het aan ons om onszelf te bevrijden uit de greep van het ego en het materialisme. De weg omhoog uit het dal, staat dit keer niet alleen niet gelijk aan ‘meer’. De belangrijkste verandering van dit nieuwe tijdperk is misschien wel dat er steeds meer mensen zijn die juist de behoefte hebben aan ‘minder’. Minder is het nieuwe meer Minder stress, minder spullen, minder kunstmatige toevoegingen, minder zorgen. In plaats daarvan: meer balans, ruimte en lucht om echt jezelf te kunnen zijn en te genieten van het leven en ‘the flow’. Weg met de ballast en terug naar de basis. Jarenlang waren het hoofd en het ego de baas en werd de stem van het hart onderdrukt. Nu mag het hart weer de weg wijzen, met het hoofd als wijze reisgenoot en het ego als waardevolle manifestatiekracht. Naast het verrijken van de portemonnee, waar in de basis niets mis mee is, wordt nu in de eerste plaats het levensgeluk, de wereld en de ziel verrijkt. Om zo in een gezond lichaam en met een gelukkige geest op een herstellende planeet je hart te kunnen volgen. Maar dit lukt alleen als je niet hard probeert weg te zwemmen of afwachtend aan de kant blijft zitten afwachten. Dus… heb jij de moed? Benut dan juist de diepte en de urgentie van het dal waarin we zitten om daarna als één van de eersten te kunnen surfen op de kracht van deze golf. En laten we die kracht dan benutten om samen het nieuw tijdperk in te luiden. De wederopbouw van het leven vanuit het hart als voeding voor de ziel. De wederopbouw van ons bestaan anno 2015 Het is tijd. - Alice Kroeze- Is de start van dit nieuwe tijdperk relevant voor jouw persoonlijk? Jouw merk of organisatie? JA! Het is niet alleen relevant, maar zelfs bepalend voor je bestaansrecht en je succes in de toekomst. Behoefte aan wat metaforische surflessen? Je bent van harte welkom. [email protected] www.dnacoaching.nl
0 Comments
 'VAN OPGAVE NAAR OVERGAVE'
Eén op de vijf, dus 20% van de mensen, is hoog sensitief. Mijn gevoel is dat dit percentage binnenkort omhoog bijgesteld gaat worden. Enerzijds omdat er veel hoog sensitieve kinderen worden geboren, ook wel ‘Nieuwetijds Kinderen’ genoemd. Anderzijds omdat er steeds meer mensen ontdekken dat ze hoog sensitief zijn en eigenlijk altijd al waren. Tijd dus om eens aandacht aan dit onderwerp te besteden. Laten we beginnen bij het begrip ‘hoog sensitief’. Wat is dat? Als je hoog sensitief bent, betekent dat dat je ‘senses’ gevoeliger of hoger ontwikkeld zijn dan gemiddeld. Als Hoog Sensitief Persoon (HSP) neem je daardoor meer en intenser waar, niet met één zintuig, maar met al je zintuigen. Er komen dus veel prikkels tegelijkertijd binnen, die daarna op een diep niveau worden verwerkt en ervaren. Dit geeft een zeer rijke gevoelservaring vol waardevolle inzichten en inspiratie. Mooie gebeurtenissen, waarbij de zintuigen op precies de juiste manier worden geprikkeld, voeden de ziel van een HSP en kunnen oprecht ervaren worden als ‘de hemel op aarde’. Vooral natuurlijke prikkels als het zien van de opkomende zon, het voelen van de wind in je haren, het ruiken van de frisse geur na een onweersbui, het geluid van een schaterlachend kind, het ervaren van echte liefde. Een HSP zal hier vaak diep en intens van kunnen genieten en dit ook opzoeken. De zintuigen van een HSP zijn dus sterk ontwikkeld en zeer actief, maar het gaat verder dan dat. Ook het zesde zintuig, de intuïtie, is meestal bovengemiddeld ontwikkeld. Dit maakt dat een HSP in het contact met de ander veel meer waarneemt dat alleen het zien van een nieuwe bril en het ruiken van een nieuw geurtje. Een HSP is extra gevoelig voor sfeer en emoties. Naast het zintuigelijk waarnemen van de ‘buitenkant’, neemt een HSP dus net zo snel waar wat er leeft aan de ‘binnenkant’. Contact met een HSP is daardoor zelden oppervlakkig, omdat je echt gezien en gehoord wordt. Van buiten én van binnen. Doordat een HSP alle details waarneemt en razendsnel verwerkt, zijn het vaak ook hele waardevolle adviseurs. Ze herkennen kwaliteit en schoonheid als geen ander. Ze doorzien processen en kunnen zeer genuanceerd en zonder waardeoordeel de vinger op de zere plek leggen. Alles is immers meegewogen, bekeken en gevoeld en kan daardoor perfect tot uiting worden gebracht. Veel Hoog Sensitieve Personen hebben dan ook beroepen waarbij deze gaven tot hun recht komen, zoals coach, psycholoog, dichter, adviseur, kunstenaar, onderzoeker, ontwerper, fotograaf, musicus etc. Hoog Sensitiviteit is dus een gave. Het is je als HSP-er namelijk ‘gegeven’ om meer waar te nemen dan gemiddeld en alle mooie dingen van het leven extra intens en diep te ervaren. Door deze ervaringen ook zelf mede te creëren en te delen, wordt een Hoog Sensitief Persoon over het algemeen als creatief, liefdevol en enthousiast ervaren. Hoog Sensitieve Personen zijn vaak ware levenskunstenaars. En toch, helaas, wordt Hoog Sensitiviteit net zo vaak als een handicap of gebrek ervaren. Als een ‘opgave’ in plaats van een ‘gave’. Hoe komt dat? Dat komt doordat een HSP geen natuurlijk ingebouwd filter heeft, die alleen de mooie ervaringen toegang geeft in de juiste dosering. Hoe fijn zou het zijn als dat wel zo was! Maar helaas. De werkelijkheid is dat iedere prikkel, prettig of onprettig, direct keihard binnenkomt en ook nog eens op een diep niveau wordt verwerkt. Zo kan een scherp prikkend kaartje in een kledingstuk al tijdelijk het gevoel geven van ‘de hel op aarde’. Denk ook aan harde schelle geluiden, stank, heftige emoties als woede en schuld en het gevoel van onrecht. Niemand vind dit prettig en leuk, maar bij een HSP komen deze dingen extra hard en diep binnen en duurt het daarom ook extra lang om hiervan te herstellen. Een HSP kan bijvoorbeeld letterlijk pijn in het hart krijgen bij het zien van wereldleed op het nieuws en er van wakker liggen. Ook kan een HSP extreem veel last hebben van geluiden die voor anderen niet hoorbaar zijn, denk aan een oplader in het stopcontact of een ventilator die aanstaat. Samen in één bed slapen is ook een uitdagende gebeurtenis voor een HSP. Probeer maar eens echt tot rust te komen als je je zo bewust bent van de ander en alle prikkels die daar mee gepaard gaan. In het persoonlijk contact lukt het een HSP vaak niet om een oppervlakkig ‘gezellig’ gesprek vol te houden als de intuïtie zegt dat er iets aan de hand is met de ander. Als de onderhuidse emoties niet worden uitgesproken of bevestigd, blijft dit doormalen in het hoofd. Verder geven alle vormen van disharmonie veel onrust. Dit kan zorgen voor gepieker, het ontwijken van contact en het vermijden of juist aangaan van conflict. Het verwerken van prikkels en helemaal negatieve prikkels kost een HSP veel energie en idealiter komen ze na iedere prikkel eerst tot zichzelf voordat ze weer opgeladen ‘verder kunnen’. Helaas is het leven er niet op ingericht dat we na iedere ervaring even kunnen bijkomen. In het huidige leven schieten we van prikkel naar prikkel, van ervaring naar ervaring. Het resultaat? Chronische overprikkeling. Veel Hoog Sensitieve Personen zijn jarenlang, soms zelfs al vanaf hun kindertijd chronisch overprikkeld. Doordat Hoog Sensitieve Personen een extreme behoefte hebben aan het ervaren van een mooie, bijna idyllische wereld en een leven vol harmonie, hebben ze vaak als overlevingsstrategie het vermogen ontwikkeld om nare ervaringen zo te verwerken dat ze betekenis en waarde krijgen. Ook zijn ze vaak meesters geworden in het leren herkennen en ombuigen van negatieve emoties van zichzelf en de ander. Hiermee dient de HSP niet alleen de ander, maar vooral ook zichzelf omdat op deze manier de rust, harmonie en vrede kunnen worden hersteld. Zo kan het gebeuren dat een hoog sensitieve moeder, die eigenlijk behoefte heeft aan een moment voor zichzelf, eerst alle gezinsleden in de watten legt, in de hoop dat daarmee wat rust en vrije tijd ‘gekocht’ kan worden. Of gaat een hoog sensitief kind in plaats van even lekker alleen spelen om bij te komen, ineens met 3 vriendjes spelen, om maar niemand teleur te stellen. Alles om de harmonie te bewaken en de ander niet te kort te doen. Want uiteindelijk kost dat vaak minder energie dan ’nee’ zeggen en het verduren van boosheid, schuld en disharmonie. Een HSP richt het leven dus vaak in rond het helpen, helen, adviseren en ‘pleasen’ van de ander, met als uiteindelijke doel rust en harmonie voor zichzelf te creëren. Doordat de HSP hier goed in is, zal hij of zij enorm worden gewaardeerd door de mensen die hier behoefte aan hebben. Dit geeft de HSP een goed gevoel want hij/zij heeft immers weer een steentje kunnen bijdragen aan ‘de ideale wereld’. Het gevaar is, dat het vaak éénrichtingsverkeer wordt. Omdat een HSP zo druk is met het helpen en helen van de mensen en situaties om zich heen, is er minder ruimte voor de eigen behoeftes. Een HSP zal vaak de indruk geven niets of niemand nodig te hebben en het allemaal prima zelf te kunnen. Dat is vaak ook zo, want niets belast een HSP meer dan het idee een ander te belasten. Dat geeft namelijk een gevoel van ‘in de schuld staan’, met de bijbehorende ongewenste druk en verwachting. Een HSP zal daarom liever geven dan ontvangen, met als resultaat een disbalans in relaties. Want… doordat de HSP zoveel geeft, staat de ander automatisch ‘in de schuld’ en dat is dan weer de ‘killer’ op het gebied van gelijkwaardigheid. Iets wat vaak ver te zoeken is in een relatie met een HSP. Jammer, want als er iets is waar een HSP diep van binnen behoefte aan heeft, is dat juist gelijkwaardigheid. En zo creëert een HSP stap voor stap een emotionele gevangenis voor zichzelf. Door zoveel te geven, ontstaan er verwachtingen. Verwachtingen die als een zware en grote verantwoordelijkheid drukken op de schouders van een HSP, die in de basis vaak juist allergisch is voor ‘moeten’. De gelijkwaardigheid neemt af, de druk en prikkels nemen toe. Het krijgen van een serieuze relatie en kinderen zorgt ervoor dat het gevoel van verantwoordelijkheid, het bewaken van de harmonie en het omgaan met verwachtingen en ‘moeten’ nog meer toeneemt en zelfs op de spits wordt gedreven. Er MOETEN veel behoeftes ingevuld worden, er MOET veel onrust getolereerd worden en er MOET vaak gedrag gecorrigeerd worden. Voor een HSP is de periode van het jonge ouderschap, waarin de prikkels een hoogtepunt bereiken, dan ook vaak een pittige periode. Als de HSP zich in periodes van grote druk en overprikkeling eerlijk zou laten zien aan de buitenwereld, dan zou er al snel het stempeltje depressie, burn-out of midlifecrisis opgeplakt kunnen worden. Omdat dit niet in het ideale plaatje van de HSP past, zal het over het algemeen zo zijn dat de minder sensitieve buitenwereld er niets van merkt als een HSP het moeilijk heeft. De HSP zal het namelijk, zoals gebruikelijk, alleen proberen op te lossen en een ander er niet mee willen belasten. Meestal lukt dat ook, soms niet. ‘Wat is er toch mis met me?’ ‘ik kon altijd alles aan en stond voor iedereen klaar en nu lijkt het wel of ik niets meer kan verdragen’ zijn gedachten die dan spelen. In de zoektocht naar antwoorden ontdekken veel mensen pas dán dat ze Hoog Sensitief zijn. Dit zorgt vaak voor grote herkenning en opluchting. Want… ter geruststelling voor alle Hoog Sensitieve Personen die dit lezen en herkennen. Er is helemaal NIETS mis met je en NEE je bent geen slecht mens. Je hebt alleen een prachtige gave, die een opgave voor je is geworden. Waarom? Omdat het leven vaak niet automatisch ingericht is op een manier die jou als HSP goed doet. De norm in de samenleving en maatschappij wordt nog steeds gesteld door de meerderheid die niet hoog gevoelig is. Het is dus de hoogste tijd dat je goed voor jezelf gaat zorgen. ‘Zijn’ wie je bent en je leven en je omgeving daarop inrichten en aanpassen. Op deze manier kun je van je opgave weer je gave maken en in je kracht komen te staan. Hoe je dat doet? Hieronder vind je een paar belangrijke stappen die je kunnen helpen. 1) Kom uit de kast als Hoog Sensitief Persoon Er echt voor uitkomen dat je hoog sensitief bent en je leven er naar inrichten, kan veel schuld en schaamte oproepen. De angst om vreemd, asociaal of egocentrisch over te komen, ligt dan op de loer. Toch kun je pas echt in je kracht gaan staan als je eerlijk bent naar jezelf en naar de mensen in je omgeving over je verhoogde sensitiviteit. Mensen die je kennen en die van je houden, zullen het waarschijnlijk herkennen en je steunen. Vaak kan het ook een opluchting betekenen, omdat ze door jouw toelichting ineens begrijpen dat jouw vermijdende gedrag of behoefte aan alleen zijn, niet aan hen ligt of hun schuld is. Als mensen het niet begrijpen of je er zelfs op aanvallen, is het goed om je eens af te vragen hoeveel die persoon voor je betekent en hoe graag je die wel of niet in je leven wilt houden. Vaak ontdek je dat mensen die je niet steunen, juist de mensen waren waarbij je energie toch al wegstroomde. Waarbij er al geen balans was tussen geven en ontvangen en waarbij jij teveel verantwoordelijk nam voor het geluk van de ander. Uiteraard doet het verdriet om mensen achter te laten, maar besef ook dat je door jezelf te zijn, je automatisch het kaf van het koren scheidt. De eerste stap op weg naar jezelf. 2) Ontmantel en verwijder zoveel mogelijk de negatieve prikkels Als je eerlijk bent over je hoog sensitiviteit is het ook tijd om eerlijk te zijn over de prikkels in je leven. Wat kost jou teveel energie? Maak hier een lijstje van en elimineer deze prikkels zoveel mogelijk. Voorbeelden van stappen die door Hoog Sensitieve Personen genomen worden zijn:
3) Neem de regie over je eigen leven en gun jezelf levenscadeautjes Bij stap 2 heb je, met het elimineren van de negatieve prikkels, ruimte en rust gecreëerd. Stap twee geeft je de mogelijkheid om te bepalen hoe je die ruimte en rust zo inricht dat het je goed doet. Voorbeelden van ‘cadeautjes’ die Hoog Sensitieve Personen zichzelf hebben gegeven zijn:
4) Blijf trouw aan jezelf Het is voor een HSP moeilijk om trouw te blijven aan zichzelf omdat de prikkels van buiten onverminderd doorgaan. Het is daarom extra belangrijk om je eigen behoeftes en verlangens scherp te houden. Grenzen stellen, zodat je in al het geweld van prikkels en emoties van buiten en van binnen, toch trouw kunt blijven aan jezelf. Jouw innerlijke stem opzoeken. Meditatie, begeleiding, coaching en steun van geliefden kunnen hierbij van grote waarde zijn. Dus samengevat: 1) Kom uit de kast als Hoog Sensitief Persoon 2) Elimineer de dingen uit je leven die energie kosten 3) Geef jezelf 'levenscadeautjes' die je ziel voeden en je leven als HSP verrijken 4) Blijf trouw aan jezelf door continu grenzen te stellen Het resultaat? Je voelt je bevrijd. Je kunt weer energie geven aan de dingen die jou energie geven en daarmee volledig in je kracht staan en het leven vieren. Als iedereen dat doet, brengen we samen een beetje van ‘de hemel op aarde’. En was dat niet precies het levensdoel waarmee jij als HSP ooit naar de aarde bent gekomen? ;-) En.... laat ik zelf beginnen bij stap 1 door uit de kast te komen. Ja, ik ben een HSP :) Alice Kroeze www.dnacoaching.nl |
AuthorAlice Kroeze Archives
January 2023
Categories |
RSS Feed