een ogenblik

\Why talk? Dit waren de woorden die bij me opkwamen toen ik door een quote van Thijs Lindhout werd herinnerd aan de onbeschrijfelijke kracht van oogcontact en de verbinding die daaruit kan ontstaan. Verbinding met de ander, je zelf én dat wat er verteld wil worden, maar waar geen woorden voor zijn.

Thijs beschrijft dit heel treffend naar aanleiding van een interview dat hij had met Bentinho Massaro (bron https://thijslindhout.nl/intens-183-een-zoektocht-naar-verlichting-bentinho-massaro/): 'Na het interview praatten we nog even na. Op een gegeven moment viel het gesprek stil en keken we elkaar minutenlang aan. Dit was onaangekondigd en ontstond ter plekke. Alle emoties gingen door me heen: gêne, ongemak, verlegenheid en onzekerheid. Maar toen ik daar aan overgaf kwam rust, flow en vooral een bizarre energetische verbinding. Bizar hoe je 1,5 uur met elkaar kan praten en dat daarna 2 minuten stilte meer indruk maakt. Dit ontstaat natuurlijk niet zo maar. Ik heb 180 interviews gedaan en dit nog nooit meegemaakt.'

De grootste interne shift die ik in mijn leven heb ervaren, was tijdens een vergelijkbare waarnemingsoefening bij Phoenix Opleidingen. De opdracht was om elkaar, in tweetallen, een paar minuten lang aan te kijken, terwijl we met onze energie en aandacht van onszelf, naar de ander, naar de plek van 'de toeschouwer' gingen. Dit zorgde, dwars door het initiële ongemak heen, voor een instant liefdevolle, krachtige en kristalheldere verbinding met mezelf, de studiegenoot tegenover me en het 'al'. Deze ervaring was, achteraf bezien, levens veranderend. Bizar mooi toch eigenlijk dat iets dat altijd binnen handbereik is, 2 minuten in iemands ogen kijken, meer kan zeggen én doen dan 180 interviews (in het geval van Thijs) of bij mij vijf jaar coachopleidingen. Het enige dat het vraagt, is een flinke dosis lef.

De afgelopen weken werd ik abrupt stil gezet en in die weken van verplichte rust, is dit één van de herinneringen of 'wake-up calls' waar ik niet omheen kon en waar ik meer oog voor wil hebben de komende tijd.

​So wait... and SEE.
​

Woorden vullen
een leegte vol stil
Ongemak
Een ogenschijnlijk
veilige brug
tussen jou en mij

Maar diezelfde woorden
lieten ons vergeten
dat we
met een beetje lef
in één ogenblik
kunnen vallen
zweven
vliegen
naar die plek
waar het veilig is
stil
liefdevol
verbonden
en echt

Dus,
wanneer er veel te zeggen is
laat je woorden dan gaan
en
kijk jezelf,
mij,
elkaar
aan.

Alice