Over perfectionisme en curling ouders

Geïnspireerd door een 'perfect' 😉 artikel over perfectionisme in Trouw.

Voor een perfectionist is het moment waarop je beseft dat je niet perfect bent, het moment waarop je gevoelsmatig doodgaat... 

Om daarna, vaak na een stevige crisis, opnieuw geboren te worden. Niet perfect misschien, maar wel vrij. Opgelucht dat je niet meer perfect hoeft te zijn en blij dat je om jezelf kunt lachen. Klaar om van je voetstuk af te stappen (of vallen), waardoor je niet meer neerkijkt op anderen, maar ze recht in de ogen aan kunt kijken. En zij jou. Ontnuchterend misschien, maar al snel ervaar je dat relaties er gelijkwaardiger en echter van worden. Dat samenwerken nuttig en ook leuk kan zijn. Je milder wordt voor jezelf en anderen, ook als er fouten worden gemaakt. En misschien wel het allerbelangrijkste: dat het leven er een stuk relaxter en gezelliger van wordt.

Hoe eerder we dit onze kinderen leren en voorleven, hoe kleiner de kans dat ze later keihard van hun (steeds hoger wordende) voetstuk hoeven te vallen. Simpelweg, omdat die er niet is en ze gewoon stevig met beide benen op de grond staan.

Een flinke uitdaging ervaar ik zelf in de opvoeding. Helemaal wanneer je als ouder alle mooie kwaliteiten van je (ogenschijnlijk perfecte) kinderen ziet. Je ze alle kansen wilt geven om het volle potentieel te benutten en om door te zetten. En 'geluk' het liefst met een grote strik eromheen cadeau zou willen doen.

Dit wordt ook wel de 'curling ouder' genoemd. Een ouder die voor het kind uitgaat en met liefde alle mogelijke oneffenheden op het pad wegpoetst, zodat de weg vrij is en het kind ongehinderd kan doorglijden naar geluk en succes.

Alleen maar goede intenties, maar niet altijd met het gewenste effect. Omdat we maar al te makkelijk vergeten dat ieder kind het recht heeft op zo nu en dan een dipje. Op obstakels, fouten en mislukkingen. Net zo goed als op overwinningen, succes en geluk. Leven en leren door te vallen en weer op te staan.

kortom: Ieder kind heeft er recht op om mens te zijn, net zoals ieder mens er recht op heeft om kind te zijn.

Fijn en ook belangrijk dat onderzoekers en journalisten ons met dit soort artikelen hieraan helpen herinneren.
​
Alice