ben jij klaar met al het moeten?

Dan is het nu tijd om MOET te vervangen door MOED

De moed om al het 'moeten' in je leven eens flink onder de loep te nemen. Want zodra iets voelt als moeten, is dat een signaal dat je er niet blij van wordt en dat het je meer energie kost dan dat het je oplevert. Als je die conclusie trekt, stop dan NU met die activiteit. Als dat echt niet kan, ga dan op zoek naar een vorm die wél bij je past, net zolang tot het niet meer voelt als moeten, maar als 'willen' of 'mogen'.

Het lijkt misschien een simpele stap, maar de ervaring leert dat je veel moed nodig hebt om dit besluit te nemen én het ook door te zetten. Want door de dingen die voelen als 'moeten' niet meer te doen of ze anders te gaan doen, breng je ook offers.

Waarschijnlijk doe je het 'moeten' vanuit een verantwoordelijkheidsgevoel of om anderen blij te maken. Stoppen met die activiteit kan zorgen voor minder waardering van buitenaf en kan ook een schuldgevoel oproepen. Als dat gebeurt, check dan goed en eerlijk of het schuldgevoel terecht is. Vaak is dat niet het geval en heeft het meer te maken met het doorbreken van een patroon of een verwachting.

Soms is het schuldgevoel wél terecht, omdat je werkelijk de verantwoordelijkheid draagt. Denk hierbij aan ouders die de verantwoordelijkheid hebben om voor hun kinderen te zorgen of een bakker die de verantwoordelijkheid heeft om brood te bakken en een manager die de verantwoordelijkheid heeft zijn of haar afdeling te managen. In de laatste twee gevallen kun je nog kiezen voor een andere loopbaan. Als je dat niet kunt of wilt, dan wil dat nog steeds niet zeggen dat je je gevangen hoeft te voelen door 'het moeten'.

Wat je dan kunt doen, is op zoek gaan naar een manier waarop je jouw verantwoordelijkheid zo kunt invullen, dat je er zelf ook (weer) blij van wordt. Zowel op je werk als thuis.

Zo merkte ik een tijdje geleden dat het spelen met mijn twee stoere zonen (Tim van 4 en Lev van bijna 7) als moeten begon te voelen. Het spelen van Ninja-tje of Powerrangertje koste me namelijk erg veel energie. Helemaal als van me 'verwacht' werd dat ik met veel spannende moves en geschreeuw deed alsof ik werd uitgeschakeld. Ik voelde me er rot en ook schuldig over, want ik gun Lev en Tim een leuke en lieve moeder, die met ze speelt. Toen ik eens onder de loep nam wat er eigenlijk met me gebeurde, besefte ik dat het helemaal niet aan het 'spelen met m'n kinderen' lag, maar dat de vorm waarin het werd gegoten gewoon niet bij mij past. Ik heb Lev en Tim toen uitgelegd dat ik samen spelen heel erg leuk vind, maar dat ik niet blij word van vecht en schietspelletjes. Dat begrepen ze eigenlijk best. 'Jij bent een meisje en die houden niet zo van stoere jongens spelletjes' zeiden ze geruststellend. (de schatten) Nu spelen ze ninja-tje en powerrangertje met elkaar en ben ik de prinses die bevrijd moet worden. Een rol die veel beter bij me past ;-). Of we gaan samen zwemmen, knutselen of stokken en stenen zoeken in het bos. Allemaal dingen waar ik wél blij van word. Op deze manier werd het spelen, dat steeds meer aanvoelde als 'moeten', weer een activiteit waar niet alleen de kinderen, maar ook ik blij van word.

Niet alleen thuis, maar ook in je werk kun je deze methode toepassen. Meestal zijn er verschillende manieren om je rol te vervullen en hetzelfde resultaat te boeken. Ga op zoek naar de vorm waar jij blij van wordt en geef energie aan de dingen waar je zelf energie van krijgt. Het is misschien even wennen en waarschijnlijk moet je wat schuldgevoel of onbegrip verduren, maar uiteindelijk is het meer dan de moeite waard.

Ik gun je veel moed en vooral ook veel plezier!

Alice Kroeze

www.dnacoaching.nl